Jak zrobiłem to światło....


Fajna rzecz.
Bardzo popularna obecnie wśród amatorów i pomocna jak cholera.Polecam Wam zapamiętywanie własnych ustawień światła i dzielenie się kulisami swojej pracy.

Komentarze

wujek db... pisze…
Serio uwazasz, ze to fajna rzecz? Ja natomiast uwazam, ze to oglupiacz... Podobny do internetowych poradnikow fotografii portretowej ;)
Co z tego, ze pokaze w ktorym miejscu staly moje lampy, kiedy delikatna zmiana kata oswietlenia powoduje radykalna zmiane swiatla na scenie... Tego sie nie da pokazac diagramem, to widac jedynie po zdjeciu. Albo sie swiatlo widzi, albo nie... przynajmniej takie moje zdanie.
14 listopada 2009 16:18
iczek pisze…
@wujek - a teraz postaw sie w sytuacji kogos, kto dopiero zaczyna lizać fotografię...?)
Nie jest stary wygą ocenianym jako mistrz na Flickr :)

Dla mnie, keidy startowałem każda taka info była na wage złota///

To nie ma byc poradnik: weź ustaw tak, a uzyskasz efekt jak na załączonym obrazku. To jest raczej pewna podpowiedz..


Ogłupiaczem bym tego nie nazwał jednak...
14 listopada 2009 19:47
wujek db... pisze…
Iczek, myslisz, ze szybciej doszedlbys do swojej wiedzy, gdyby Ci 4 lata temu Avedon pokazal jakie lampy i gdzie, staly u niego w studio? ;)

Widzisz - Ty od razu wiedziales, zeby z pewnych rzeczy korzystac jako wskazowek. A niestety 90% ludzi zrozumie to w ten sposob: "wez ustaw tak, a uzyskasz efekt jak na zalaczonym obrazku". Dlatego jesli juz poczuwalbym sie do roli osoby, ktora chce kogos uswiadomic, nauczyc - wyraznie skreslilbym takie rozwiazania. Zdecydowanie lepiej kupic sobie miotle i proponowac swoje uslugi zaawansowanym fotografom ;)
14 listopada 2009 21:07
Anonimowy pisze…
Ale przecież wiadomo, że nie jest to idealne rozwiązanie i na pewno nie będzie pomocne wszystkim. Ale czy naprawdę ma nam zależeć żeby pomóc wszystkim? To tak jak z blogiem Iczka kierowanym raczej tylko do pewnej grupy czytelników. Deoos
14 listopada 2009 21:56
kotletografia pisze…
Miałem zacząć tak robić, ale po sesjach mi się nie chciało i jakoś jeszcze nie zacząłem.
Ale plan i formatki mam. Może jak mi się bedzie chciało to tak zrobie ;]
Ale raczej będę to traktował jako coś dla siebie, żeby kiedyś przypomnieć sobie co i jak zrobiłem.
pozdr
14 listopada 2009 22:14
Anonimowy pisze…
dla mnie diagram tez jest super podpowiedzia. Nie dysponuje czasem na cztanie roznych publikacji dot fotografii mimo, ze to ona zabiera mi niemalze caly czas wolny i tutaj dowiaduje sie o takim rozwizaniu. Wczoraj probowalam zrobic portret taki zwykly ot w domu i nie pasowalo mi swiatlo a teraz juz wiem mniej wiecej jak to mozna swiatelkiem manipulowac. ot cala polityka, nie wiem w ogole po co ta dyskusja komu pomagac komu nie i czy to sie na cos zda. dziwne to conajmniej.
15 listopada 2009 15:28
Rudolf pisze…
Widzicie, prawdziwy majster nie powinien w ogóle próbować zapamiętać oświetlenia - on, jak i wiele innych czynników podczas robienia zdjęcia powinno być niepowtarzalne!
Wtedy dopiero jest Wielka Fotografia!
15 listopada 2009 18:32
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

"Artysto" - pokaż kalekę...!

Obraz
Od lat męczy mnie coś. To coś, ukrywa się pod słowem: wykorzystywanie. A dokładniej - czy artysta ma prawo wykorzystywać innych ludzi i ich ułomności do osiągnięcia jakiegoś celu mniej lub bardziej artystycznego. By zaspokoić swoje ego!? Kurcze fundamentalne pytanie, które rodzi się za każdym razem gdy widzę banalny portrecik jakiegoś ćpuna pod dworcem lub pijaka lub słynne już zwycięskie zdjęcia narkomanki z WPP kilka lat temu. Tym razem poruszył mnie (negatywnie) materiał omawiany na SO autorstwa Oiko Petersena, pt.: "DOWNTOWN Collection ", w którym gość przebrał ludzi chorych na Zespół Downa w śmieszne stroje i ustawił ich w śmiesznych pozach. Jednocześnie czytając uzasadnienie autora krew mnie zalewa: "W obiegowej opinii zespół Downa kojarzy się z nieszczęściem i smutkiem, jednak w rzeczywistości może być całkiem inaczej. Jeżeli tylko nie będziemy patrzyli na osoby z zespołem Downa przez pryzmat naszej normalności szybko okaże się, że zespół Downa wcale nie musi być...
Czytaj więcej

Wernisaż... jak?

Sprawa ta, jak każda niby prosta rzecz, wydaje się być banalna. Zadaniem jest zrobienie wernisażu. Pytanie podstawowe: jak!? Byłem w swoim krótkim fotograficznym życiu na kilkudziesięciu wernisażach. Większość z nich, a może nawet i wszystkie wyglądały podobnie. Co by nie rzec - tak samo?! Może więc zacznijmy od początku... Wernisaż - uroczyste otwarcie wystawy (zazwyczaj dzieł sztuki, ale także innych osiągnięć, np. naukowych lub dorobku miasta), odbywające się przed oficjalnym rozpoczęciem dostępu dla publiczności. Celem wernisażu jest podniesienie rangi oraz nadanie rozgłosu wystawie, a jednocześnie jest on okazją do spotkania się przyjaciół i znajomych bohatera wystawy oraz osób interesujących się bądź związanych z branżą, którzy często mają unikalną okazję zetknąć się osobiście z autorem wystawianych prac. Tyle na ten temat Wikipedia. W sumie jasne i proste. Idźmy dalej. Jak zrobić wernisaż, aby nie zanudzić gości i aby twórca i twory jego były w środku uwagi, bo taki przecież je...
Czytaj więcej