fotoiczek

Moi Drodzy - będzie o Was :) Mija już prawie 20 miesięcy istnienia tego bloga. Pierwszy wpis dodano 5 lutego 2008 roku. Pomyślałem, że pora najwyższa na małe, bezduszne, statystyczne zestawienie tego co się tutaj za Waszym pośrednictwem dzieje. Ponieważ nie mam odniesienia do innych statystyk więc nie jest to żadna kwestia rywalizacji. Ot, suche dane. Źródło: Google Analytics, na dzień 11 sierpnia 2009 do dzisiaj blog zanotował 185 255 Odwiedzin oraz 286 584 Odsłon średnio dziennie (trzy ostatnie miesiące) przychodzi do mnie 510 osób , najwyższa zanotowana dzienna aktywność to 780 osób (12 marca 2009) 223 854 to liczba niepowtarzalnych wyświetleń bezwzględna liczba niepowtarzalnych użytkowników to 44 275 średnio spędzacie na moim blogu 2 minuty i 14 sekund aż 63% z Was używa Firefoxa , IE to 16%, Opera 10%, Safari 8% blisko 28% z odwiedzających czyni to bezpośrednio, a 48% korzysta z innych stron by wejść do mnie... z ciekawostek: odwiedzają mnie 2 osoby z Kenii i jedna z Tanzan...

Przydarzyła mi się ciekawa rzecz. Oto Młoda Osoba (stażem, nie wiekiem), której imię nie ma tutaj znaczenia, zafascynowała się fotografią. Zobaczyła film. Jeden ze wspanialszych filmów o fotografii jako zjawisku umysłowym, o pięknie jako zjawisku względnym i o miłości jako zjawisku wszechmocnym. Tak, tak... jeden film to zawiera. Nie. Nie jest polski. To akurat oczywiste :) Ten film to: "Fur. An Imaginary Portrait of Diane Arbus" , o którym pisałem już . Młoda Osoba , a napomnę tylko, że jest to Osoba niezwykle uzdolniona plastycznie i manualnie, postanowiła kupić aparat podobny temu, który miała Diana. Zakupiła więc Flexarata. Na start. Dotąd ta Młoda Osoba fotografowała cyfrą. Wiedziała coś niecoś o tym, co to jest przysłona, ale raczej działała na wyczucie. Jej zdjęcia już wskazywały duży talent. Ale teraz stanęło przed nią nie lada wyzwania. Oto - otworzyła drzwi prawdziwej fotografii. Fotografii, gdzie myślenie i koncepcja przed naciśnięciem migawki wymaga już nie tylko...