- No i jak Piotr, podobają ci się zdjęcia? - Ramka passepartout jest krzywo przycięta, nierówno obrazki spasowane - nie widać ramek wszędzie na drukach... - Ale ja się pytam o zdjęcie, nie o ramki! - Ale ja widzę od razu te błędy i co mam począć? Po prostu skupiam się na odbiorze całości... - To się skup na odbiorze treści... - Nie umiem już teraz... Blachy wydawały się w porządku. Tapicerka zadbana, w środku nie było palone. Opony widać, że nówki. Spasowanie szczelin dokładne i nic nie wskazywało, że auto było bite. Można powiedzieć, że jak na 4 latka wyglądało idealnie. Jak nowe. Przebieg 40.000 świadczył, że stojąca przede mną, około 50-letnia właścicielka raczej woziła nim zakupy na przednim siedzeniu. - No i jak? - Wygląda ok, myślę, że się dogadamy... - auto już w myślach było moje. - Piotr, jak Twoje auto się sprawuje? - Kolega od ocenianych zdjęć spotkał mnie kilka miesięcy później. - Nie chcę o tym mówić! - O, co jest? - Samochód okazał się pudełkiem pełnym zepsutych czekolad...