Jezzy...
Wiecie, że pewne rodzaje fotografii stają się modne co pewien czas. Teraz na topie są polaroidy przeterminowane, poszarpane i źle zeskanowane.
No to ja jestem jezzy... :)
Polaroid 250, ładunki Polaroid 669, Epson 4990mod. Paranoja
Powrót
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress: iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Komentarze
Może dlatego, że przypominają mi moje amatorskie fotki dzieci w pióropuszach z pomalowanymi twarzami, jedzących paluchami karkówkę z grilla... a to, że im cholernie smakuje maluje się na twarzach. Zdjęcia są żywe, z jajem, a że technicznie niedoskonałe nic im nie ujmuje :)
M.
Swego czasku kupiłem na giełdzie staroci kilka paczek papieru Agfy z lat 60tych. Jeszcze nie próbowałem, ale efekty mogą być ciekawe (dwudziestoletni papier Fotonu miał bardzo artystyczne plamy:))
Pozdrawiam
Akurat ten motyw (modelka z piórkami) podoba mi się bardziej w wersji "zepsutej".
---
Henri Cartier-Bresson powiedział między innymi tak: "ostre zdjęcia są okropnie drobnomieszczańskie".
Te rzeczone iczkowe nie są nie tylko drobnomieszczańskie ;-) ale co gorsza, nie są nawet niezłe :-(
Niedoskonałość jest ludzka. Doskonałość - mechaniczna.
Stawiając na wady.. na nieprzewidywalność akcesoriów wadliwych, tworzy się coś równie wadliwego, ludzkiego, bliskiego.
To nie moda :) Mody mijają, a celowe psucie, niedoskonalenie będzie trwać :)
Te powroty do "nieperfekcji" są już widoczne od paru lat.
Fotografia fashion po prostu zapchana jest tymi "zepsutymi" fotami. Czasami mam wrażenie, ze to się przejadło i następuje już odwrót.
Ale mnie często korci coś innego.
Bawię się w sprawdzenie siebie... tak sobie myślę, ze to w ogóle jest dobre ćwiczenie.
Oto znajduje jakiś styl i staram się sprawdzić sam siebie, czy się uda...
Akurat w tym wypadku jest to banalne, bo jakkolwiek bym tego nie sfocił, to jest ok :)
No bo co to za problem... ja te foty robiłem tak ot, żeby zobaczyć jak wygląda 669. Ale może (tak jak u innych) powinienem z nich zrobić cykl, swój styl...?
Kto wie!?
Po prostu te zepsute wydały mi się fajniejsze, co samo przez się już coś znaczy ;)
M.
To jest wydrukowane od razu :)
Wiec bym się nie martwił tym akurat, a co do umiaru to wiesz, ze się zgadzam w 120% :)
@wujek - to podobny temat do malowania zdjęć :) Sensowna granica jest w ogóle dobrem poszukiwanym :)
;-D. Z tą różnicą, że moda na to określenie nie wróciła hihi.
Na mnie te foty robią lodowate wrażenie, ale w takim pozytywnym sensie. Trochę jak z horroru, w którym bohater znajduje stare zdjęcia i koniecznie chce poznać historię modelki i w ogóle historię zrobienia tych zdjęc..i zaczynają dziać się dziwne rzeczy -i skrzypią drzwi, aparaty same pstrykają zdjęcia i hula wiatr - hulhul ;-D
a tak poniewierana przez elity cyfra- to naturalny efekt ludzkiego dążenia do perfekcji, dokonalenia technik. i z cyfry jak i niecyfry mogą powstać dzieła doskonałe. (wiekszość cyfrowych zdjęć jest dlatego martwa, że autorzy są zlymi fotografami, narzędzie niewinne)- daj najgenialniejszą temperę jajeczną i deski lipowe 400letnie malarzowi-kiczmejkerowi ze starówki- i ..monalizy nie namaluje, choć narzędzie szlachetne.
takie moje zdanie
co do Iczkowych zdjęc- w blędnych kolor świetny i ten robi klimat. ale gdyby to zdjęcie , z tymi kolorami-zrobić idealnie technicznie, a ten kolor byłby celem- to czy lepsze by nie było?
a tak na marginesie- lepiej by też było bez malunku na buzi i piórka.
pozdrawiam autora mojego ulubionego bloga i tegoż czytelnikow.
j.a. wroński