Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
fot.: Alexandre Lafaurie (x2)
fot.: Alexandre Lafaurie (x2)
fot.: Alexandre Lafaurie (x2)
Komentarze
A gdyby było na 5D to by się nie podobało?
Jarku, chyba chodzi o to, że czasami trudno znaleźć fontannę do moczenia negatywu http://iczek.blogspot.com/2008/09/ratujcie-negatyw.html :-)
I co wtedy? :D
@Rudolf - też się nad tym zastanawiałem, ale muszę Ci powiedzieć, że "dusza" tego materiału jest ciężka do podrobienia. Jakoś tak miękkie jest to nad wyraz ..:)
Ale "nie take rzeczy z kolega robiliśmy" zapewne odpowiesz...:)
Chciałbym żeby tak cz-b filmy wychodziły..
Zupełnie inny proces musi zachodzić nie tylko na całym materiale w porównaniu do płukania w płynnym wywoływaczu, ale też miejscowo inaczej się to rozkłada...