Fotograficzne Zaduszki...


Nie uważacie, że jazz i fotografia świetnie ze sobą współgrają. Jakby dopełnieniem dźwięków jazzu jest nastrojowa, piękna i kontrastowa fotografia muzyków w klimacie pubowym i klubowym...

Tradycją są Zaduszki Jazzowe.
Wprowadźmy więc nową świecką tradycję Zaduszek Fotograficznych wspominając co roku, tych spośród nas, którzy odeszli w krainę, gdzie tylko dobre kadry wychodzą.

Nie mówię tylko o tych sławnych, ale o naszych kolegach, znajomych, dla których aparat był czymś więcej niż skrzynką.
Wpiszcie Waszych znajomych... warto pamiętać o nich.

Ja zacznę od tych znanych:

- Dith Pran, 30 marca (fotoreporter z Kambodży, pierwowzór słynnego bohatera z filmu "Pola Śmierci", pisałem o nim TUTAJ)
- Cornell Capa, 23 maja (brat "tego Capy", członek Magnum)
- Jerzy Szandomirski, 4 marca (polski artysta fotografik)
- Piotr Stasik, 30 stycznia (polski fotografik, członek ZPAF)
- Ireneusz Zjeżdżałka, 25 lipca (po prostu wielki człowiek fotografii)
- William Claxton, 18 października (słynny fotograf gwiazd)
- Francoise Demulder, 5 września (pierwsza kobieta zwycięzca World Press Photo of The Year)
- David Gahr, 29 maja (fotograf muzyczny)
- .....

A niech towarzyszy nam w tym muzyka jazzowa, Herbie Hancok w klasycznym "Canteloupe Island"

Herbie Hancock - Canteloupe Island

.

Komentarze

Jarek pisze…
Marcin Kucharski. Razem zaczynalismy fotografowac jeszcze w liceum. Marcin wskoczyl od razu bardzo wysoko. Nigdy nie przechodzil etapu kwiatkow, zachodow slonca i fascynacji mozliwosciami obiektywu 200mm z konwerterem. Nie mam zadnej fotografii jego autorstwa, za to wiele pamietam. Marcin dosc szybko dal sie uwiesc filmowi. Bylo bardzo dobrze. Nagrody, wyroznienia. Zawsze mi mowil, ze mam oko, ze chcialby ze mna cos nakrecic. Mowil mi, ze gdy tylko poczuje jak to jest "zapisywac sny", juz nie wypuszcze kamery z reki. Potem przestalo sie ukladac. Marcin wyjechal za marzeniami do Stanow. Zginal tam prawie dokladnie rok temu. Tu jest jedna z etiud Marcina: http://szorty.pl/film/?id=387
1 listopada 2008 16:52
iczek pisze…
Wiem, ze to nie najlepsze miejsce, ale jak czytam takie bzdury to mnie trzęsie. Oto jeden z portali foto "F" postanowił przyznać nagrodę Ireneuszowi Zjeżdżałce: "...pośmiertna nagroda za osiągnięcia na polu fotografii, za wkład w jej popularyzację oraz za promocję młodych twórców..."

Bosz - co za profanacja i co za żenujące chwyty by podnieść swoją rangę przyznając nagrody pośmiertne jednemu z największych aktywistów fotograficznych ostatnich 30 lat w Polsce...!

Pycha, pycha, pycha! Nie myślałem, że można być tak zadufanym w sobie redaktorkiem!

Nagrody to może przyznawać takim ludziom co najwyżej gremium mu równe... a nie jakiś portal...

Normalnie wstyd mi.

Załóżcie lepiej fundację wspierania fotografów młodych cwaniaki, a nie wycierajcie sobie artykułów nazwiskiem Ireneusza!!
2 listopada 2008 07:35
witek pisze…
Dzisiaj lampkę zaświeciłem Janowi Bułhakowi. Grób mimo iż w "Alei Zasłużonych"- opuszczony.
2 listopada 2008 14:12
Anonimowy pisze…
Iczku, zapędziłeś się i to bardzo ...
A możwe zwyczajnie redakcja chciała pomóc rodzinie, wiedząc, że tylko taka forma pomocy nie zostanie "odtrącona". Wstrzymaj sie proszę z ocenami, a na pewno nie wygłaszaj ich publicznie na forum. pozdrawiam
2 listopada 2008 14:35
iczek pisze…
A czy to wstyd napisac, ze pomogli rodzinie...?! A jesli pomogli, to naprawde tylko po to, by o tym napisac...!? Mnie sie wydawało, że sie pomaga aby pomóc... a tutaj to wyglada jakby specjalnie napisano ten materiał aby to "wspomniec".

Nagroda posmiertna brzmi żałośnie...
2 listopada 2008 18:08
iczek pisze…
@Witek - i na przykład taki ZPAF mógłby zadbać o grób jednego ze swoich czołowych założycieli (Bułhak tworzył ZPAF po wojnie)- prawda..?!

Ale nie, oni wola testować aparaty S na koszt tego samego producenta :)
2 listopada 2008 18:16
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

Czar - czy tylko ułuda....?

Obraz
Zapewne wielu z Was zna stronę tej autorki: http://www.qstra.pl/ Zapewne wielu z Was Ją ceni i podziwia. Poznać więc warto i tę stronę: http://retouch.qstra.pl/ Jakoś tak ciężko się zrobiło mi na duszy... Bardzo ciężko... Kąciki ust jak w fotoszopie lecą mi na dół i narzędzie "Liquify..." wydłuża je nienaturalnie aż do samej ziemi.... Czymże jest oryginał w naszych czasach? Jak bardzo rozjechały się "trójtory": pomysłu, realizacji i efektu finalnego...? "przed" "po" "przed" "po" fot. i retusz: Joanna Kustra (x4) PS Czy zwróciliście uwagę, że nie użyłem słowa 'fotografia' w tym materiale..? PS2 (26.01.2009, godz.: 16:46) Z informacji uzyskanych od autorki, wynika, że strona z retuszami pochodzi z dawnych lat i są to jej (były) pierwsze kroki w fotografii. W chwili obecnej prace, które oglądnąć można na stronie są pracami czysto fotograficznymi i nie poddawane są tak zaawansowanej obróbce. Czułem się w obowiązku podać...
Czytaj więcej

Fotografowie nierozumiani*.... Kuba Dąbrowski

Obraz
Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
Czytaj więcej