Ile za reportaż...?


Na kanwie krótkiej polemiki z Twardzielem w poprzednim wątku, zacząłem się zastanawiać nad komercją..?

Znaczy nad tym, ile zarobić powinien fotograf, który ma do zrealizowania taki projekt reportażowy dla gazety?


Zakładam, że redakcja daje na wykonanie reportażu miesiąc. W tym czasie fotograf ma w porozumieniu z autorem ustalić czego oczekuje wydawca. Zdjęcia mają być ambitne... nie mają jedynie ilustrować materiału tekstowego, ale wnieść własną jakość. Zaryzykowałbym nawet stwierdzenie, że charakter gazety wręcz wysuwa fotografię na plan pierwszy.

No i pytanie... ile trzeba założyć budżetu na wykonanie takiego reportażu i le Waszym zdaniem jest wystarczające, aby chciało się fotografowi zrobić taki pomysł.


Czynnik nazwiska fotografa odkładamy na bok, bo tutaj pewnie można dołożyć i 100%.

Komentarze

I am I pisze…
Zaznaczę najpierw, że nie jestem fotografem, a ośmielam się pisać tylko dlatego, że miewam 'projekty', i mam coś wspólnego z finansami :)
Traktując reportaż w analogiczny sposób (z punktu widzenia gazety) - reporter (ogólnie: fotograf) powinien dostać stawkę godzinową razy ilość godzin plus zwrot kosztów.
Ile wynosi stawka godzinowa, pojęcia nie mam (vide niekończące się dyskusje na forach na temat stawek ZPAF).
13 października 2008 10:52
iczek pisze…
A ja myśle, że to powinna być raczej forma umowy o dzieło i określona kwota. inna forma jakoś do mnie nie przemawia...
13 października 2008 11:02
Anonimowy pisze…
Uczciwie to będzie: 1/12 wartości netto użytego sprzętu jako amortyzacja, jeśli reportaż ma być wyjazdowy to złotówka za kilometr, plus koszty które fotograf przewiduje ponieść plus stawka dzienna indywidualna (zależna od tego za ile fotografowi chce się pracować) razy współczynnik negocjacyjny.
Innymi słowy to zależy :)
13 października 2008 11:49
I am I pisze…
Oczywiście zgoda, że umowa o dzieło i określona kwota. Rozumiem, że pytanie dotyczyło kwestii, jak ustalić kwotę. Jak wyliczyć własne koszty podał Dziku, natomiast ile wynosi stawka indywidualna (dzienna czy godzinowa, wszystko jedno) - nie jestem w stanie odpowiedzieć.
13 października 2008 12:02
Anonimowy pisze…
faktura czy umowa, co za roznica... ceny dyktuje rynek, robisz za tyle za ile Ci sie oplaca a zleceniodawca da jak najmniej moze.... koniec koncow i tak poczujesz sie wydymany.
13 października 2008 15:24
Anonimowy pisze…
dokładnie patrz wyżej, kosztuje to tyle ile ktoś jest gotowy za to dać,

hahhaha- ogarnął mnie pusty śmiech,

szcze to nie wieze ze w GW placa 10
lub nawet 15 kola za zdjęcia

buhahaha - ogarnął mnie po raz drugi pusty śmiech,

za sesje w w viwie czy innych takich autor pewnie nie dostaje wiecej niz 5
13 października 2008 18:11
Rudolf pisze…
Iczek, imho na to pytanie trzeba sobie odpowiedzieć tak, jak przy analizie finansowej projektów - czy istnieje alternatywna forma zrobienia pieniędzy przy mniejszym wysiłku za daną kwotę?

Bierzesz wtedy takie pieniądze, które potrafisz zwykle zarobić, powiększasz je o 10-20% i masz kwotę, którą krzyczysz prosto w twarz zszokowanemu klientowi. Proste i piękne. ;)
13 października 2008 22:07
Anonimowy pisze…
Na co dzień zarabiam na postprodukcji obrazu filmowego, tworzeniem modeli do animacji i fx.
Ale od czasu do czasu mam zlecenia na fotosy na planie zdjęciowym.

W sumie bardzo przyjemna odskocznia, z mojego doświadczenia stawka na takim planie np przy reklamie waha się w przedziale 500-1000pln za dzień zdjęciowy.
Ale nie jest to reguła.
Niestety informacja dla osób pragnących takiej fuchy:
A) trzeba mieć kontakty, i obracać się w tej branży.
B) sprzęt ma znaczenie, im cichszy tym lepiej, szczególnie przy zdjęciach granych z dźwiękiem.
C) historia / jakość / selekcja / obróbka, jeśli w kadrze znajdują się klienci to niema bata, muszą dobrze wyglądać, nawet jeśli są na nogach od 24 godzin i po 10tej kawie. Jeśli im podpadniesz to zamykasz sobie drogę
do kolejnych zleceń.

Mnie boli najbardziej punkt C. bo nie lubię siedzieć i Photoshopie pastwić się nad zdjęciami. Na szczęście większość moich klientów to znajomi wiec jest łatwiej :)
14 października 2008 11:05
Anonimowy pisze…
Rudolf pieknie to ujal, najlepsza metoda kalkulacji, do tego cudnie okresla czy chcialoby sie podnosic z fotela ;)
14 października 2008 17:50
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

Czar - czy tylko ułuda....?

Obraz
Zapewne wielu z Was zna stronę tej autorki: http://www.qstra.pl/ Zapewne wielu z Was Ją ceni i podziwia. Poznać więc warto i tę stronę: http://retouch.qstra.pl/ Jakoś tak ciężko się zrobiło mi na duszy... Bardzo ciężko... Kąciki ust jak w fotoszopie lecą mi na dół i narzędzie "Liquify..." wydłuża je nienaturalnie aż do samej ziemi.... Czymże jest oryginał w naszych czasach? Jak bardzo rozjechały się "trójtory": pomysłu, realizacji i efektu finalnego...? "przed" "po" "przed" "po" fot. i retusz: Joanna Kustra (x4) PS Czy zwróciliście uwagę, że nie użyłem słowa 'fotografia' w tym materiale..? PS2 (26.01.2009, godz.: 16:46) Z informacji uzyskanych od autorki, wynika, że strona z retuszami pochodzi z dawnych lat i są to jej (były) pierwsze kroki w fotografii. W chwili obecnej prace, które oglądnąć można na stronie są pracami czysto fotograficznymi i nie poddawane są tak zaawansowanej obróbce. Czułem się w obowiązku podać...
Czytaj więcej

Fotografowie nierozumiani*.... Kuba Dąbrowski

Obraz
Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
Czytaj więcej