Moje Dzielnice 3...


Gdańsk - Główne Miasto
(wyprawy po lody w termosie na obiad niedzielny u babci)



Komentarze

Anonimowy pisze…
A gdzie ten termos?
I porzy okazji - zaczynasz robic ciekawa serie. Widac, ze powoli wsiakasz w magiczny swiat fotografii wielkoformatowej, ktora jest najwyzszym stopniem wtajemniczenia w tej sztuce. Brawo! Pozwol tylko, ze zwroce Ci uwage na kontrolowanie drugiego planu. Powinienes wyszukiwac bardziej jednolite tla. Framugi okien, czy drzewa wystajace z glow fotografowanych troszeczke raza i odbieraja Twoim pracom znamiona perfekcyjnosci.

O ile uda Ci sie jeszcze gdzies dostac material pozytywowy, polecam zabawe w polaroidowe transfery.

Pozdrawiam.
Starszy kolega, tez wielkoformatowiec.
11 września 2008 08:29
iczek pisze…
Dzieki za podpowiedzi. Ten typ portretu nazywam portretem miejskim (byc moze sam sobie wymyśliłem taka kategorie) i jemu należy się właśnie tło zastane. Zbytnia izolacja portretowanej osoby od tła i okoliczności ulicy bardzo zniekształci rzeczywistą i trwałą relację między obiektem a otoczeniem.
Aczkolwiek może racja, że troche "spokojniejsze" tła dały by siły portretowanemu.
11 września 2008 09:28
Anonimowy pisze…
Skąd taka jakby selektywna ostrość, jakiś pokłon obiektywu, czy to normalna - malutka- głębia ostrości, chodzi mi o stopy i kolana ?
11 września 2008 10:29
Anonimowy pisze…
Wielkoformatowa mania Pana Iczka w koncu zaczyna dawac smaczne owoce, musze przyznac :-) Galezie, framugi wystajace z glow? Nie aranzujmy studio-miasta...! Jest dobrze, jest autentycznie, kontekstowo! :-)
11 września 2008 11:21
iczek pisze…
@pytacz: pokłony, przesuwy, położenie obiektywu względem modela...
11 września 2008 11:46
Anonimowy pisze…
Nie wiem czy zrobienie kilku krokow w lewo czy prawo to aranzowanie studio-miasta.

WWZ
11 września 2008 11:58
iczek pisze…
;) Nawet centymetr w lewo to aranżowanie :)

Patrząc pod kątem portretu w klasycznym rozumieniu - fakt tło rozprasza, patrząc na portret jako zdjęcie człowieka w środowisku - nie widzę większego problemu:)_
11 września 2008 12:27
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

Czar - czy tylko ułuda....?

Obraz
Zapewne wielu z Was zna stronę tej autorki: http://www.qstra.pl/ Zapewne wielu z Was Ją ceni i podziwia. Poznać więc warto i tę stronę: http://retouch.qstra.pl/ Jakoś tak ciężko się zrobiło mi na duszy... Bardzo ciężko... Kąciki ust jak w fotoszopie lecą mi na dół i narzędzie "Liquify..." wydłuża je nienaturalnie aż do samej ziemi.... Czymże jest oryginał w naszych czasach? Jak bardzo rozjechały się "trójtory": pomysłu, realizacji i efektu finalnego...? "przed" "po" "przed" "po" fot. i retusz: Joanna Kustra (x4) PS Czy zwróciliście uwagę, że nie użyłem słowa 'fotografia' w tym materiale..? PS2 (26.01.2009, godz.: 16:46) Z informacji uzyskanych od autorki, wynika, że strona z retuszami pochodzi z dawnych lat i są to jej (były) pierwsze kroki w fotografii. W chwili obecnej prace, które oglądnąć można na stronie są pracami czysto fotograficznymi i nie poddawane są tak zaawansowanej obróbce. Czułem się w obowiązku podać...
Czytaj więcej

Fotografowie nierozumiani*.... Kuba Dąbrowski

Obraz
Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
Czytaj więcej