Stary, a głupi....


Ojciec zawsze powtarzał mi tę prawdę. Nie myślałem, że ona jest aż tak prawdziwa. No cóż... jak to prawda. Najczęściej jest prawdziwa :)

Tak było i tym razem... 15 lat zajmuje się świadomie (bardziej lub mniej) fotografią. Wiem co robić aby zrobić i co robić aby nie spaprać. Okazuje się jednak, że popełniam błędy tak podstawowe, że zaczynam wątpić czy czasami nieświadomie nie wącham jakiegoś świństwa lub w moim samochodzie ktoś zainstalował dozownik z ogłupiaczem...

O co chodzi?
Sesja. Ludzie wkoło. Blendy, statywy, pomiary, torby, cały ten majdan. Wreszcie ostatnia osoba. Ważna. Jak zwykle ostatnia osoba. Rozluźnienie. Zasada brzmi - wyłącz telefon na czas sesji! Koniecznie!
Więc ostatnia osoba schodzi z planu. Telefon... wibruje.
Odbieram. Baba. Gadam. Machinalnie odpinam aparat ze statywu. Gadam. Maligna jakaś czy co...? Odpinam tylną ściankę. Gadam. Trza wyjąć film i zakleić. Gadam. Szyberek na miejsce, zdejmuje, otwieram kasetę.....!!!!!
No i już wiecie...
Po 15 latach nie nauczyłem się, że zaświetlenie niezwiniętego filmu jest dość idiotyczne.
Zimny pot. Nie gadam. Ręce do kolan. Wzrok Darka - bezcenny...
Widok błony wystawionej na światło jest w sumie piękny. Błona jakby się do mnie śmiała.
Ech... ostatnie klatki poszły się przywitać z Jasną Stroną Mocy :)

Wnioski (zależnie od punktu widzenia):
- nie gadaj z babami
- baby zawsze dzwonią o złej porze (wychodzi, że nie ma dobrej pory dla baby)
- baby psują sesję (chyba że są rozebrane) :)
- światłoczułość filmów jest idiotycznie czuła
- brak zabezpieczenia w tylnych ściankach przez otwarciem (powinny być zamykane na amen)
- fotograf to dupa (ten wniosek odrzucam, ale może niektórym się spodoba)

Tak to bywa... czy Wy też macie takie idiotyczne zdarzenia...?

Komentarze

witek pisze…
no nie wierzę, z babą z pracy przecież gadałem, podczas zakładania filmu i między rolki "feelera" po raz pierwszy nie przeciągnąłem,
kręciłem następnie korbką do pierwszej klatki aż całe 12 przekręciłem i zwinięty, gotowy do wołania film wyciągnąłem.

> światłoczułość filmów jest idiotycznie czuła

LOL
23 kwietnia 2008 11:24
Rudolf pisze…
Ja raz otworzyłem ledwo co załadowany magazynek (z gotową pierwszą klatką na naświetlanie).

Ergo, myślę, że z Twoich wniosków jednak najtrafniejszy często jest:
fotograf to dupa. :D
23 kwietnia 2008 11:39
iczek pisze…
Rudolf - ale 'przeca' nie musimy tego wniosku głośno mówić :)

Witek - mam nadzieję, że fajna była... babka, nie rolka feelera :)
23 kwietnia 2008 12:17
Anonimowy pisze…
Przed chwila strzelil tlumik - znaczy odpadl - normalnie na droge. Ale tylko tylny - srodkowy zostal - znaczy nie bylo tragicznie glosno. Pojechalem robic panorame. Zrobilem i sie pakowalem - rozmawialem z siostra przez komorke i umawialem co tam bedzie jutro i ze musze z tym cholernym tlumikiem. Nastepnego dnia juz nie halasujac pojechalem na krokusy. Siegnalem po statyw - pokrowiec pusty. Manfrotto zostalo poprzedniego dnia. Potwierdzam obecnosc baby po drugiej stronie sluchawki w felernych przypadkach.
23 kwietnia 2008 14:16
iczek pisze…
No toś mnie przebił w sumie... a odnalazł się, czy już nawet nie jechałeś po niego..?:)
23 kwietnia 2008 14:40
Anonimowy pisze…
Zdarzyło się oddać czysty film do wołania, a naświetlony włożyć jeszcze raz do aparatu ;)
23 kwietnia 2008 14:53
Anonimowy pisze…
Pojechalem tlukac sie w durny leb, ze jade - bo oczywiscie nie wierzylem, ze tam bedzie. Oczywiscie nie bylo. Oczywiscie stracilem czas i kase na nastepny. Jedyny zysk, ze wzialem juz z inna glowica - poprzednia mi nie lezala. Strata - bo byla drozsza :) Pozdrowka - samek
23 kwietnia 2008 15:05
Anonimowy pisze…
Kiedyś zwijałem klisze 135, gdy była do połowy zrobiona, więc chciałem zwinąć tak, żeby mi się koniec rolki nie schował. Poobracałem kilka razy i otworzyłem - robiłem to już wcześniej nie raz, ale wtedy okazało się, że zwinąłem może z połowę tego co było, wiec się zaświetliło trochę... - no jak ja wyczułem ten luz na pokrętle, którego wcale nie było, nie wiem do teraz.

Chyba każdy zna ten ból ;).

Btw. ja zawsze myślałem, że to baba jest dupa :P
23 kwietnia 2008 19:07
Maciek - Na Rower! Blog pisze…
oj mnie się zdarzyło po sesji gdzie młodzi skakali na rowerach przy wyciąganiu aparatu chwycić za ściankę i otworzyć rolkę z bardzo dobrym ujęciem... nawet wolę nie odnosić tego slajdu do wywołania żebym nie popełnił samobójstwa z własnej głupoty!
14 października 2009 21:19
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

Czar - czy tylko ułuda....?

Obraz
Zapewne wielu z Was zna stronę tej autorki: http://www.qstra.pl/ Zapewne wielu z Was Ją ceni i podziwia. Poznać więc warto i tę stronę: http://retouch.qstra.pl/ Jakoś tak ciężko się zrobiło mi na duszy... Bardzo ciężko... Kąciki ust jak w fotoszopie lecą mi na dół i narzędzie "Liquify..." wydłuża je nienaturalnie aż do samej ziemi.... Czymże jest oryginał w naszych czasach? Jak bardzo rozjechały się "trójtory": pomysłu, realizacji i efektu finalnego...? "przed" "po" "przed" "po" fot. i retusz: Joanna Kustra (x4) PS Czy zwróciliście uwagę, że nie użyłem słowa 'fotografia' w tym materiale..? PS2 (26.01.2009, godz.: 16:46) Z informacji uzyskanych od autorki, wynika, że strona z retuszami pochodzi z dawnych lat i są to jej (były) pierwsze kroki w fotografii. W chwili obecnej prace, które oglądnąć można na stronie są pracami czysto fotograficznymi i nie poddawane są tak zaawansowanej obróbce. Czułem się w obowiązku podać...
Czytaj więcej

Fotografowie nierozumiani*.... Kuba Dąbrowski

Obraz
Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
Czytaj więcej