Krawaty w Japonii okiem Kuby Kamińskiego...


Sięgnąłem dzisiaj po weekendową Rzepę i o dziwo na stronach "Plus Minus" zatrzymałem się na... fotografiach!
Tak - fotografia w gazecie codziennej - Alleluja! :)

Japonia, a właściwie jej biurowo-'retrejsowy' fragment pokazał ciekawie Kuba Kamiński.
Oczywiście ja zaraz wróciłem pamięcią do zdjęć Wieteskiz Tokyo, które już chyba stały się jakimś odniesieniem dla wszystkich kolejnych "reportaży" z Japonii, ale porównywać ciężko, bo Kuba w odróżnieniu od Wojtka skupił się na jednym aspekcie.

Nie zmienia to faktu, że zarówno część opublikowana (7 fot) w Rzepie, jak i większy wybór na podcascie gazety to kawałek bardzo dobrej roboty.
I muszę przyznać, że wczułem się w ten klimat choć nie dane mi było zagościć w kraju Kwitnącej Wiśni...

Materiał zatytułowany "Marsz krawaciarzy" chyba oddaje, to co tam się dzieje i jak to wygląda.
Tekst znajdziecie TUTAJ, a foty TUTAJ.

Polecam Wam, coraz rzadziej coś dobrego można znaleźć w druku. Obok "klasycznych japońskich samograjów" jest kilka perełek w tym materiale. Mnie najbardziej podoba się zdjęcie "z ważkami" :)



fot. i tekst: Kuba Kamiński

Komentarze

Robert pisze…
Japonii, 2 razy i na końcu...
Sorry, ale razi.
23 czerwca 2009 11:39
iczek pisze…
Nooo - sam wytykałem to i mnie się trafiło :)
Dzięki :)
23 czerwca 2009 11:55
Anonimowy pisze…
A mnie wydaje się, że pisze się w Japonii w przeciwieństwie do pestki wewnątrz wiśni :)

pozdrawiam

Mariusz
23 czerwca 2009 13:37
Anonimowy pisze…
Tak, Mariusz, widzisz już poprawną wersję.
23 czerwca 2009 13:52
krzychu pisze…
ze zdjęciami z takich egzotycznych miejsc jak Japonia, Chiny, Korea itd. mam zawsze jeden główny problem: używając twoich słów - dla mnie to są samograje. Kultura i rasa(y) na tych zdjęciach są dla nas, środkowoeuropejskich białasów tak inne same w sobie, że w cokolwiek wycelujesz obiektyw, to zdjęcie będzie przykuwać wzrok.
... cóż... nie mogę się pozbyć tego właśnie wrażenia.
23 czerwca 2009 15:52
iczek pisze…
No tyż tak mam... ale staram się jakoś wyizolować te odczucie i popatrzeć na same kadry, kompozycje, technicznie trochę tak... :)
23 czerwca 2009 16:05
fotostopowicz pisze…
dla mnie również zdjęcie z ważkami jest najlepsze ;)
24 czerwca 2009 00:12
Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Powrót

Obraz
Jest 20 sierpnia 2025 roku. Od dnia zamknięcia tego bloga minęło 5666 dni. Ostatni wpis kończący moją przygodę z najlepszą rzeczą, którą zrobiłem w Internecie był datowany na 15 lutego 2010. Po ponad 15 latach postanowiłem przywrócić do życia, poprzez powrót do indeksowania w Google te moje wpisy. Oczywiście w tym czasie prowadziłem inny blog na platformie wordpress:  iczek.pl , ale od czasu do czasu chciałem powrócić do dawnych lat. Co dalej? Nie wiem jeszcze... nowa wersja bloga "Fotopropaganda" ma trochę inny charakter. Czy dam radę kontynuować taką formę regularnego dzielenie się swoją fotograficzną pasją? Czy ma sens utrzymywanie dwóch blogów? Czy ktokolwiek jeszcze czyta blogi? :) Zapraszam Was do przeglądania archiwum, zapraszam Was do fotografowania!
Czytaj więcej

Czar - czy tylko ułuda....?

Obraz
Zapewne wielu z Was zna stronę tej autorki: http://www.qstra.pl/ Zapewne wielu z Was Ją ceni i podziwia. Poznać więc warto i tę stronę: http://retouch.qstra.pl/ Jakoś tak ciężko się zrobiło mi na duszy... Bardzo ciężko... Kąciki ust jak w fotoszopie lecą mi na dół i narzędzie "Liquify..." wydłuża je nienaturalnie aż do samej ziemi.... Czymże jest oryginał w naszych czasach? Jak bardzo rozjechały się "trójtory": pomysłu, realizacji i efektu finalnego...? "przed" "po" "przed" "po" fot. i retusz: Joanna Kustra (x4) PS Czy zwróciliście uwagę, że nie użyłem słowa 'fotografia' w tym materiale..? PS2 (26.01.2009, godz.: 16:46) Z informacji uzyskanych od autorki, wynika, że strona z retuszami pochodzi z dawnych lat i są to jej (były) pierwsze kroki w fotografii. W chwili obecnej prace, które oglądnąć można na stronie są pracami czysto fotograficznymi i nie poddawane są tak zaawansowanej obróbce. Czułem się w obowiązku podać...
Czytaj więcej

Fotografowie nierozumiani*.... Kuba Dąbrowski

Obraz
Tym materiałem zamierzam otworzyć cykl prezentacji fotografów, których twórczości nie lubię i często nie rozumiem. Nie znaczy przecież to jednak, że nie powinniśmy znać zdjęć, które są inne od tych naszych ulubionych. Znać je warto, a nawet trzeba. Poza tym... szanuje prace innych. Na pierwszy ogień idzie Kuba Dąbrowski .... Mówi się, że jeśli zdjęcia wywołują skrajne emocje, to znaczy, że coś w nich jest. Oczywista oczywistość. Nic tak nie przyciąga, jak kontrowersja. Znam stronę Kuby od paru lat i z początku kibicowałem taki fotografiom. Z biegiem czasu nastąpił u mnie odwrót o 180%. Nie mogę znaleźć prawie nic, co powodowałoby u mnie jakąkolwiek pozytywną reakcję na tego typu zdjęcia, bo wpisują się one w ten nurt niedbałości, "przypadkowości", strzałowości, który nie może odnaleźć we mnie swojej estetyki. Ja wiem, że to nowy nurt, że nowe spojrzenie na portret, że chwytliwe to w gazetach i ciasne portrety przywalone mocną żarówką są jak haczyki bo z zasady nie robi się ta...
Czytaj więcej